Smá væmni

Mér datt í hug af því nú er komin  háttatími  hve mörg ykkar þarna úti sem eigið börn eyðið tíma með krökkunum á kvöldin.  Þá meiri tíma heldur en bara að horfa á sjónvarpið með þeim, lesið til dæmis, segið sögu, syngið eða spjallið í nokkrar mínútur eftir að komið er upp í rúm.

Þetta er einhver mest afslappandi stund dagsins, að liggja upp í rúmi og hlusta á hvernig dagurinn á leikskólanum var, dramatískar lýsingar á atvikum í sandkassanum eða því þegar enginn nennti að leika nema ósýnilegi vinurinn sem skýtur alltaf upp kollinum þegar engir aðrir eru nálægt.

Mikið rosalega fer fólk mikils á mis sem hefur ekki tíma fyrir börnin sín á kvöldin.